папарабля́ць
‘зрабіць многае (папарабляць справы) і без прамога дапаўнення (народ умеў папарабляць)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| папарабля́ю | папарабля́ем | |
| папарабля́еш | папарабля́еце | |
| папарабля́е | папарабля́юць | |
| Прошлы час | ||
| папарабля́ў | папарабля́лі | |
| папарабля́ла | ||
| папарабля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| папарабля́й | папарабля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| папарабля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)