разбунто́ўваць
‘падаўляць бунт (разбунтоўваць народ)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| разбунто́ўваю | разбунто́ўваем | |
| разбунто́ўваеш | разбунто́ўваеце | |
| разбунто́ўвае | разбунто́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| разбунто́ўваў | разбунто́ўвалі | |
| разбунто́ўвала | ||
| разбунто́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| разбунто́ўвай | разбунто́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разбунто́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)