сотру́дник супрацо́ўнік, -ка м.;

нау́чный сотру́дник навуко́вы супрацо́ўнік, навуко́вец;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сацыялі́зм, -му м. социали́зм;

○ навуко́вы с. — нау́чный социали́зм;

утапі́чны с. — утопи́ческий социали́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калёквіум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гутарка выкладчыка са студэнтамі з мэтай выяўлення іх ведаў; род экзамену.

Правесці к.

2. Навуковы сход, семінар з абмеркаваннем дакладаў на пэўную тэму.

К. вірусолагаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фундамента́льны, -ая, -ае.

1. Вялікі, трывалы і моцны.

Ф. дом.

2. перан. Абгрунтаваны, глыбока навуковы.

Фундаментальная навуковая праца.

3. Галоўны, асноўны.

Фундаментальная бібліятэка.

|| наз. фундамента́льнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абыхо́дак, -дку, м.

1. Патрэбы штодзённага жыцця.

Мець грошы на а.

2. Неабходныя рэчы, абстаноўка (разм.).

Купіць а.

3. Карыстанне, ужытак.

Літаратура ўвайшла ў навуковы а.

◊

На першы абыходак (разм.) — на першы час, на першую патрэбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коммуни́зм камуні́зм, -му м.;

нау́чный коммуни́зм навуко́вы каму́нізм;

первобы́тный коммуни́зм першабы́тны камуні́зм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семіна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Групавыя практычныя заняткі пад кіраўніцтвам выкладчыка ў вышэйшай навучальнай установе.

2. Мерапрыемства, групавыя заняткі, арганізаваныя для якой-н. спецыяльнай падрыхтоўкі, для павышэння кваліфікацыі і пад.

Міжнародны навуковы с.

|| прым. семіна́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мерзлата́ ’прамёрзлы стан глебы’ (ТСБМ). Як навуковы тэрмін узята з рус. мерзлота ’тс’. Да ме́рзнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фунда́мент, -а і -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Падмурак, аснова для сцен будынка і пад.

Заліць ф.

2. -у, перан. База, апора, аснова чаго-н.

Ф. ведаў.

Навуковы ф.

|| прым. фунда́ментны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Фундаментная пліта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камуні́зм, -му м. коммуни́зм;

○ вае́нны к. — вое́нный коммуни́зм;

першабы́тны к. — первобы́тный коммуни́зм;

навуко́вы к. — нау́чный коммуни́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)