и́щущий

1. прич. які́ (што) шука́е;

2. прил. шука́льны; (заискивающий) ліслі́вы, падлі́злівы;

и́щущий взгляд шука́льны (ліслі́вы) по́гляд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саладкамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. (з адценнем пагарды). Які ўмее гаварыць прыгожа, захапляюча, цікава.

2. Разм. Ліслівы, няшчыры, крывадушны. Саладкамоўны гаварун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Лясклівы, лесклі́вы ’ліслівы, падлізлівы’ (Бес.). З ⁺лестлівы. Да лёста, лёстачкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ільслі́вы, ільслівасць (Др.-Падб., Гарэц.) у выніку метатэзы з ліслівы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліса́, -ы́, мн. лісы і (з ліч. 2, 3, 4) лісы́, ліс, ж.

1. Драпежная жывёліна сямейства сабачых з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом, а таксама яе футра.

Л. і ў сне курэй лічыць (прыказка).

2. перан. Хітры, ліслівы чалавек.

|| прым. лісі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Люга́вы, люга́вый ’добры, хвацкі (пра танец)’ (клім., Мат. Маг.), смал. люга́вый ’ласкавы, мілы, ветлівы, ліслівы’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ласка́тельный

1. ласка́льны; (нежный) пяшчо́тны;

2. уст. ліслі́вы, падлі́злівы;

3. грам. ласка́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лідка́вы ’ліслівы’ (маст., Сл. паўн.-зах.). Узнікла з лядка‑ вы, якое, відавочна, азначала ’слізкі’. Да лёд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліслі́ва нареч.

1. льсти́во, уго́дливо; заи́скивающе; уми́льно; подобостра́стно;

2. вкра́дчиво;

1, 2 см. ліслі́вы 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліслі́васць ж.

1. лесть, льсти́вость, уго́дливость; уми́льность; подобостра́стность; подобостра́стие ср.;

2. вкра́дчивость;

3. ла́сковость;

1-3 см. ліслі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)