саладкамо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Кніжн. (з адценнем пагарды). Які ўмее гаварыць прыгожа, захапляюча, цікава.
2. Разм. Ліслівы, няшчыры, крывадушны. Саладкамоўны гаварун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)