ліслі́вы, -ая, -ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

Л. хлопец.

2. Які змяшчае ліслівасць.

Ліслівая ўсмешка.

3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

Л. голас (разм.).

|| наз. ліслі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліслі́вы ліслі́вая ліслі́вае ліслі́выя
Р. ліслі́вага ліслі́вай
ліслі́вае		 ліслі́вага ліслі́вых
Д. ліслі́ваму ліслі́вай ліслі́ваму ліслі́вым
В. ліслі́вы (неадуш.)
ліслі́вага (адуш.)		 ліслі́вую ліслі́вае ліслі́выя (неадуш.)
ліслі́вых (адуш.)
Т. ліслі́вым ліслі́вай
ліслі́ваю		 ліслі́вым ліслі́вымі
М. ліслі́вым ліслі́вай ліслі́вым ліслі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліслі́вы

1. (излишне услужливый) льсти́вый, уго́дливый; заи́скивающий; уми́льный; (рабски льстивый) подобостра́стный;

л. чалаве́к — льсти́вый (уго́дливый) челове́к;

~вая ўсме́шка — льсти́вая (уго́дливая, подобостра́стная) улы́бка;

2. (умеющий возбудить доверие льстивостью) вкра́дчивый;

л. го́лас — вкра́дчивый го́лос;

3. разг. ла́сковый;

~вае дзіця́ — ла́сковый ребёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліслі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае, падлізваецца. Добранькім лічыўся той, хто быў пакорлівы і ліслівы, умеў трымаць рукі па швах, здалёку здымаць шапку. С. Александровіч. // Прасякнуты ліслівасцю, угодлівасцю; няшчыры. Ліслівы позірк. □ На Ясевым твары ўвесь час блукала ўсмешка, часамі дужа салодкая, ліслівая, а часамі хітрая і няшчырая. Колас. Жмырка вызначаўся сярод усіх нейкай ліслівай чуласцю і насцярожанасцю. Скрыпка.

2. Разм. Ласкавы, пяшчотны. [Бабейка] на дзіва быў рухавы, гаваркі — то прыветлівы і ліслівы, то заклапочаны і гнеўны, заўсёды ў дзеянні. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліслі́вы ’ласкавы, пяшчотны’ (ТСБМ; слуц., Шн. 2; слуц., брасл., Сл. ПЗБ), ’падліза, ліслівы, хітры’ (Бяльк., ТСБМ, Касп., Шат.; брасл., воран., бар., Сл. ПЗБ). Рус. пск., цвяр. лисли́вый ’хітры’. Адназоўнікавае ўтварэнне з суфіксам ‑лів‑. Да ліс (гл.). Сюды ж ліслі́віць ’крывадушна хваліць, дагаджаць каму-небудзь з карыслівай мэтай’, ліслі́вец ’той, хто ліслівіць, лашчыцца’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зайздро́сна-ліслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зайздро́сна-ліслі́вы зайздро́сна-ліслі́вая зайздро́сна-ліслі́вае зайздро́сна-ліслі́выя
Р. зайздро́сна-ліслі́вага зайздро́сна-ліслі́вай
зайздро́сна-ліслі́вае		 зайздро́сна-ліслі́вага зайздро́сна-ліслі́вых
Д. зайздро́сна-ліслі́ваму зайздро́сна-ліслі́вай зайздро́сна-ліслі́ваму зайздро́сна-ліслі́вым
В. зайздро́сна-ліслі́вы (неадуш.)
зайздро́сна-ліслі́вага (адуш.)		 зайздро́сна-ліслі́вую зайздро́сна-ліслі́вае зайздро́сна-ліслі́выя (неадуш.)
зайздро́сна-ліслі́вых (адуш.)
Т. зайздро́сна-ліслі́вым зайздро́сна-ліслі́вай
зайздро́сна-ліслі́ваю		 зайздро́сна-ліслі́вым зайздро́сна-ліслі́вымі
М. зайздро́сна-ліслі́вым зайздро́сна-ліслі́вай зайздро́сна-ліслі́вым зайздро́сна-ліслі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саладжа́ва-ліслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саладжа́ва-ліслі́вы саладжа́ва-ліслі́вая саладжа́ва-ліслі́вае саладжа́ва-ліслі́выя
Р. саладжа́ва-ліслі́вага саладжа́ва-ліслі́вай
саладжа́ва-ліслі́вае		 саладжа́ва-ліслі́вага саладжа́ва-ліслі́вых
Д. саладжа́ва-ліслі́ваму саладжа́ва-ліслі́вай саладжа́ва-ліслі́ваму саладжа́ва-ліслі́вым
В. саладжа́ва-ліслі́вы (неадуш.)
саладжа́ва-ліслі́вага (адуш.)		 саладжа́ва-ліслі́вую саладжа́ва-ліслі́вае саладжа́ва-ліслі́выя (неадуш.)
саладжа́ва-ліслі́вых (адуш.)
Т. саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вай
саладжа́ва-ліслі́ваю		 саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вымі
М. саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вай саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабале́пны, -ая, -ае.

Ліслівы, рабскі, угодлівы.

Рабалепнае пакланенне.

|| наз. рабале́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкра́дчивый ліслі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́длівы, -ая, -ае.

Празмерна паслужлівы, ліслівы, дагодлівы.

У. чалавек.

|| наз. уго́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)