даматка́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Пра што‑н. даматканае. Коўдра-даматканка. Спадніца-даматканка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вярблю́джы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вярблюда. Вярблюджая шэрсць.
2. Зроблены з шэрсці вярблюда. Вярблюджая коўдра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паты́каны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад паты́каць.
патыка́ны, ‑ая, ‑ае.
Вытканы па аснове рознакаляровым утком. Патыканая коўдра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ко́ндра ’саматканая коўдра’ (Мат. Гом., Сл. паўн.-зах.). Гл. коўдра.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́сцілка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Лёгкая саматканая коўдра або прасціна, якую рассцілаюць на пасцель, якой засцілаюць ложак, або кавалак тканіны, якой накрываецца ці завешваецца што-н.
Ткаць посцілкі.
Завесіць ложак посцілкай.
Снежная п. (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Ко́дра ’гунька’ (Мат. Гом.). Да коўдра (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пододея́льник м. падко́ўдранік, -ка м.; нако́ўдранік, -ка м.;
одея́ло с пододея́льником ко́ўдра з падко́ўдранікам, нако́ўдранікам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. Мець прывычку кусаць (у 1 знач.).
Сабака кусаецца.
2. Кусаць адзін аднаго; грызціся (пра сабак, звяроў).
3. перан. Крыўдзіць, дапякаць чым-н.
4. перан. Мець уласцівасць раздражняць, пячы скуру (пра крапіву і іншыя расліны; пра мароз, вецер і інш.), а таксама пра вырабы з грубай шэрсці.
Крапіва кусаецца.
Шарсцяная коўдра кусаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Плед ’пакрывала з шарсцяной тканіны’ (ТСБМ). Праз польск. pled ці рус. плед (у якой праз ням. мову) запазычана з англ. plaid ’гунька, ваўняная коўдра шатландскіх горцаў, якую яны (скручаную) насілі на левым плячы і выкарыстоўвалі як плашч ці бурку ў кепскае надвор’е’ < гэльск. plaide ’коўдра’ (Фасмер, 3, 277; Банькоўскі, 2, 604) < palaid ’аўчына’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́ршка ’коўдра’ (воран., Сцяшк. Сл.). Балтызм. Параўн. літ. marškà ’абрус, прасціна’ (Зданцэвіч, LP, 1960, 344; Лаўчутэ, Балтизмы, 80).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)