ко́ўдра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пасцельная прыналежнасць, якой накрываюцца.

Цёплая к.

|| прым. ко́ўдравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ўдра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ўдра ко́ўдры
Р. ко́ўдры ко́ўдраў
Д. ко́ўдры ко́ўдрам
В. ко́ўдру ко́ўдры
Т. ко́ўдрай
ко́ўдраю		 ко́ўдрамі
М. ко́ўдры ко́ўдрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ўдра ж. одея́ло ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ўдра, ‑ы, ж.

Пасцельная рэч, якой накрываюцца. Шарсцяная коўдра. □ Накрыўшыся з галавою коўдрай, спаў самы меншы пляменнік Якуб, найлепшы дзядзькаў прыяцель. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ўдра ж (Bétt)décke f -, -n, Schláfdecke, Déckbett n -(e)s, -en;

дзі ця́чая ко́ўдра Kínderdecke f; Babydecke [´be:bi-] f;

падшы ва́ная ко́ўдра Stéppdecke f;

пухо́вая ко́ўдра Féderbett n -(e)s, -en, Dáunendecke f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́ўдра

(польск. kołdra, ад іт. coltra)

пасцельная прыналежнасць, якой накрываюцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ко́ўдра ’пасцельная рэч, якою накрываюцца’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Шат., Касп., Бяльк., Шпіл., Нар. словатв., Яруш., Сцяшк., КЭС, лаг., Гарэц., Шпіл.). Укр. ковдра ’тс’. Запазычанні з польск. kołdra ’тс’, якія разам з іншымі заходнеславянскімі назвамі коўдры паходзяць з італ. coltra ’пакрывала’ (ЕСУМ, 2, 482; Слаўскі, 2, 366).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патыка́ны, -ая, -ае.

Вытканы па аснове рознакаляровым утком.

Патыканая коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухспа́льны, -ая, -ае.

Разлічаны для спання ўдваіх.

Д. ложак.

Двухспальная коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́йка², -і, ДМ ба́йцы, ж.

Мяккая баваўняная тканіна з прыгладжаным ворсам.

|| прым. ба́йкавы, -ая, -ае.

Байкавая коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)