ко́ўдра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пасцельная прыналежнасць, якой накрываюцца.

Цёплая к.

|| прым. ко́ўдравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ўдра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ўдра ко́ўдры
Р. ко́ўдры ко́ўдраў
Д. ко́ўдры ко́ўдрам
В. ко́ўдру ко́ўдры
Т. ко́ўдрай
ко́ўдраю		 ко́ўдрамі
М. ко́ўдры ко́ўдрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ўдра ж. одея́ло ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ўдра, ‑ы, ж.

Пасцельная рэч, якой накрываюцца. Шарсцяная коўдра. □ Накрыўшыся з галавою коўдрай, спаў самы меншы пляменнік Якуб, найлепшы дзядзькаў прыяцель. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́ўдра ’пасцельная рэч, якою накрываюцца’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Шат., Касп., Бяльк., Шпіл., Нар. словатв., Яруш., Сцяшк., КЭС, лаг., Гарэц., Шпіл.). Укр. ковдра ’тс’. Запазычанні з польск. kołdra ’тс’, якія разам з іншымі заходнеславянскімі назвамі коўдры паходзяць з італ. coltra ’пакрывала’ (ЕСУМ, 2, 482; Слаўскі, 2, 366).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патыка́ны, -ая, -ае.

Вытканы па аснове рознакаляровым утком.

Патыканая коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухспа́льны, -ая, -ае.

Разлічаны для спання ўдваіх.

Д. ложак.

Двухспальная коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́йка², -і, ДМ ба́йцы, ж.

Мяккая баваўняная тканіна з прыгладжаным ворсам.

|| прым. ба́йкавы, -ая, -ае.

Байкавая коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

одея́ло ср. ко́ўдра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ласку́тны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з ласкутоў. Ласкутная коўдра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)