заканвертава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Укласці ў канверт і заклеіць. Заканвертаваць паперы для адпраўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нададра́ць, наддзяру, наддзярэш, наддзярэ; наддзяром, наддзераце; зак., што.

Разм. Крыху, не да канца разадраць. Нададраць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незапяча́таны, ‑ая, ‑ае.

Не закрыты, на які не наложана пячатка. Незапячатаная кантора. // Незаклеены (пра канверт, пісьмо). Прынеслі незапячатанае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыку́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і трохвугольны. Вось .. [капітану] Максім Вішнёў і паказаў сіні канверт з трыкутным штампам вайсковай часці. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Зрабіць на чым-н. надпіс.

Н. канверт.

Н. кнігу.

2. Змясціць надпіс зверху чаго-н. напісанага, намаляванага.

Н. над радком.

|| незак. надпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; наз. надпі́сванне, -я, н.

|| наз. надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запяча́таць сов., в разн. знач. запеча́тать;

з. канве́рт — запеча́тать конве́рт;

з. сургучо́м — запеча́тать сургучо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпіса́ць сов., в разн. знач. надписа́ть;

н. канве́рт — надписа́ть конве́рт;

н. кні́гу — надписа́ть кни́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскле́іць сов., в разн. знач. раскле́ить;

р. канве́рт — раскле́ить конве́рт;

р. афі́шы — раскле́ить афи́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскле́іцца, -кле́юся, -кле́ішся, -кле́іцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разысціся ў месцах склейкі.

Канверт расклеіўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Разладзіцца, расстроіцца (разм.).

Вяселле расклеілася.

3. перан. Занемагчы, стаць вялым, слабым, заняпасці духам (разм.).

Бабуля занемагла, зусім расклеілася на старасці год.

|| незак. раскле́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Скончыць клеіць што‑н. Даклеіць сцены.

2. Разм. Прыклеіць што‑н. дадаткова. Даклеіць яшчэ адну марку на канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)