канве́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канве́рт канве́рты
Р. канве́рта канве́ртаў
Д. канве́рту канве́ртам
В. канве́рт канве́рты
Т. канве́ртам канве́ртамі
М. канве́рце канве́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канве́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце.

Купіць канвертаў.

2. Коўдра для грудных дзяцей, пашытая ў форме пакета.

|| прым. канве́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канве́рт м. конве́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канве́рт, ‑а, М ‑рце, м.

1. Пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце. У руках маіх — белы, панадны канверт. Цвёрды, відаць, з фотаздымкам. Брыль. Нахлябіч сеў і пачаў .. пісаць. Пасля як мае быць заклеіў лісток у канверт. Чорны.

2. Род коўдры для грудных дзяцей, пашытай у форме пакета.

[Ад фр. convert.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канве́рт м

1. (для пісьмаў, лістоў) Bríefumschlag m -(e)s, -schlä-ge, Kuvert [-´vɛrt] n -(e)s, -s;

2. (для немаўлят) Stéckkissen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канве́рт

(рус. конверт, ад фр. couvert)

1) пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце;

2) коўдра для грудных дзяцей, пашытая ў форме пакета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Канве́рт ’пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце’, ’коўдра ў форме пакета’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк.), канаве́рт ’тс’ (Сцяшк.; бяроз. КЭС); кунве́рт (Бяльк.), маст. канвэ́рт, пруж. коновэ́рт ’тс’ (Сл. паўн.-зах.). З рус. конве́рт, якое ў Пятроўскую эпоху з франц. couvert ’закрыты, схаваны’ < couvrir ’пакрываць’ < с.-лац. copertum < coopertus ’накрыты’. Застаецца няясным узнікненне насавога ‑н‑. Магчыма пасрэдніцтва ням. Kuvert. Гл. Фасмер, 2, 308; Шанскі, 2 (К), 250.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

конве́рт канве́рт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што. (уст.).

Раскрыць, распакаваць.

А. канверт.

|| незак. адпяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разлепи́ться разг. разляпі́цца;

конве́рт разлепи́лся канве́рт разляпі́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)