дакле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Скончыць клеіць што‑н. Даклеіць сцены.

2. Разм. Прыклеіць што‑н. дадаткова. Даклеіць яшчэ адну марку на канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)