нале́жны
1. надлежа́щий, подоба́ющий, до́лжный, досто́йный;
2. причита́ющийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нале́жны
1. надлежа́щий, подоба́ющий, до́лжный, досто́йный;
2. причита́ющийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надлежа́щий нале́жны; (соответствующий) адпаве́дны; (нужный) патрэ́бны;
надлежа́щим о́бразом нале́жным чы́нам;
в надлежа́щий срок у нале́жны тэ́рмін;
в надлежа́щем поря́дке у нале́жным пара́дку;
за надлежа́щими по́дписями за адпаве́днымі по́дпісамі;
надлежа́щие ме́ры нале́жныя ме́ры (
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
як-нія́к,
1. У нейкай меры, пэўным чынам.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Турбава́ць (турбува́ць, турбова́ць) ‘праяўляць клопат, непакоіць, хваляваць, трывожыць, не даваць спакою’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́ра
1. ме́ра, -ры
ме́ра длины́ ме́ра даўжыні́;
ме́ра ве́са ме́ра вагі́;
куби́ческие ме́ры кубі́чныя ме́ры;
2. (мероприятие) за́хад, -ду
кра́йние ме́ры кра́йнія (надзвыча́йныя) ме́ры (
реши́тельные ме́ры рашу́чыя ме́ры (
ме́ра наказа́ния ме́ры пакара́ння;
приня́ть ме́ры прыня́ць ме́ры (
ме́ры взыска́ния ме́ры спагна́ння;
ме́ры пресече́ния ме́ры стрыма́ння (спыне́ння);
ме́ры предосторо́жности ме́ры засцяро́гі;
ме́ры социа́льной защи́ты ме́ры сацыя́льнай засцяро́гі;
ме́ра счёта ме́ра лічэ́ння;
◊
без ме́ры без ме́ры, (безмерно) непаме́рна, бязме́рна;
сверх ме́ры, че́рез ме́ру звыш ме́ры, праз ме́ру, (чрезмерно) празме́рна, зана́дта;
по кра́йней ме́ре прына́мсі;
по ме́ре того́ па ме́ры таго́;
в значи́тельной ме́ре у зна́чнай ступе́ні (ме́ры);
по ме́ре возмо́жности па ме́ры магчы́масці (мажлі́васці);
в по́лной ме́ре у по́ўнай ме́ры, (вполне) ца́лкам;
в ме́ру у ме́ру, (достаточно) даво́лі;
по ме́ньшей ме́ре са́ма ме́ней;
по ме́ре того́, как… па ме́ры таго́, як…;
в той ме́ре, как… у той ме́ры, як…;
знать ме́ру ве́даць ме́ру;
чу́вство ме́ры пачуццё ме́ры.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адказа́ць, ‑кажу, ‑кажаш, ‑кажа;
1.
2.
3.
4.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́йний
1. (находящийся на краю) кра́йні;
кра́йняя изба́ кра́йняя ха́та;
кра́йняя ле́вая
кра́йние чле́ны пропо́рции
2. (чрезвычайный) кра́йні, надзвыча́йны; (последний) апо́шні;
кра́йние ме́ры кра́йнія (надзвыча́йныя, апо́шнія) ме́ры (
кра́йний срок апо́шні тэ́рмін;
кра́йняя цена́ апо́шняя цана́;
кра́йняя необходи́мость кра́йняя неабхо́днасць (пі́льная патрэ́ба);
в кра́йнем слу́чае у кра́йнім вы́падку;
к кра́йнему сожале́нию на вялі́кі жаль;
по кра́йней ме́ре прына́мсі, па кра́йняй ме́ры;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́значыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
1. і
2. Выявіць сутнасць, раскрыць змест чаго‑н.; ахарактарызаваць.
3. Загадзя прызначыць, назначыць.
4. З’явіцца прычынай чаго‑н., абумовіць сабою што‑н.
5. Абазначыць якім‑н. чынам.
6. Выдзеліць, прызначыць што‑н. для каго‑, чаго‑н.
7. Вынесці рашэнне, пастанову.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сро́дак, ‑дку,
1. Прыём, спосаб дзеяння,
2. Тое, што служыць якой‑н. мэце, неабходнае для дасягнення, ажыццяўлення чаго‑н.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шаг
1. (движение ногой при ходьбе) крок,
сде́лать шаг вперёд ступі́ць (зрабі́ць) крок напе́рад;
кру́пные, ме́лкие шаги́ буйны́я, дро́бныя кро́кі;
во́льный шаг во́льны крок;
разме́ренные (ме́рные) шаги́ ме́рныя кро́кі;
отме́рить шага́ми адме́раць кро́камі;
2. (движение пешком) крок,
заме́длить, уско́рить шаг прыці́шыць, паско́рыць крок (хаду́);
ско́рым (бы́стрым) ша́гом шпа́ркім кро́кам (шпа́ркай хадо́й);
ти́хим ша́гом ці́хім кро́кам (ці́хай хадо́й, ступо́й);
3.
ло́жный шаг няпра́вільны крок;
предприня́ть шаги́ зрабі́ць
4.
◊
в двух шага́х крок ступі́ць; каля́ бо́ка;
на ка́ждом шагу́ што ні крок.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)