па́стар, ‑а,
Пратэстанцкі свяшчэннік.
[Ад ням. Pastor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́стар, ‑а,
Пратэстанцкі свяшчэннік.
[Ад ням. Pastor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукополага́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рукоположи́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сінклі́т, -а,
1. Сход вышэйшых саноўнікаў у Старажытнай Грэцыі (
2. Сход духоўных асоб, духавенства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́куум, -у,
1. Стан вельмі разрэджанага газу пры нізкім ціску (
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сан, -у,
1. Званне, звязанае з пачэсным становішчам, высокай пасадай (
2. Званне духоўнай асобы ў хрысціянскай рэлігіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́бін, ‑а,
Служыцель культу,
[Ад стараж.-яўр. rabbi — настаўнік мой.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
айце́ц (
◊
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблі́чча, -а,
1. Знешні выгляд, сукупнасць адметных рыс каго-, чаго
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
высвяча́ць
‘пасвячаць, надаваць каму-небудзь
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| высвяча́ю | высвяча́ем | |
| высвяча́еш | высвяча́еце | |
| высвяча́е | высвяча́юць | |
| Прошлы час | ||
| высвяча́ў | высвяча́лі | |
| высвяча́ла | ||
| высвяча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| высвяча́й | высвяча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| высвяча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)