духо́ўны

1. géistig, séelisch;

духо́ўныя інтарэ́сы die géistigen Interéssen;

духо́ўная блі́зкасць séelische [ínnere] Geméinschaft [Verwándschaft];

2. (царкоўны) géistlich;

духо́ўная асо́ба Géistliche (sub) m -n, -n;

духо́ўны айце́ц Béichtvater m -s, -väter;

духо́ўнае завяшча́нне (kírchliches) Testamént n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

géistlich

a духо́ўны, рэлігі́йны, царко́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

morálisch

a мара́льны, высокамара́льны, духо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ínnenwelt

f - уну́траны свет, духо́ўны свет (чалаве́ка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ecclesiastic

[ɪ,kli:ziˈæstɪk]

1.

adj.

царко́ўны; духо́ўны; клерыка́льны

2.

n.

духо́ўнік -а m., духо́ўная асо́ба, духо́ўны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ecclesiastical

[ɪ,kli:ziˈæstɪkəl]

adj.

царко́ўны, духо́ўны (супрацьле́глы да сьве́цкага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clergyman

[ˈklɜ:rdʒimən]

n., pl. -men

духо́ўны -ага, сьвята́р -а́, па́стар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

immaterial

[,ɪməˈtɪriəl]

adj.

1) нява́жны, неісто́тны; нязна́чны (памы́лка)

2) нематэрыя́льны, нярэ́чыўны, духо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ordination

[,ɔrdənˈeɪʃən]

n.

пасьвячэ́ньне ў духо́ўны сан; рукапалажэ́ньне n. (у сан сьвятара́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spiritu¦ál

n, m -s, -s спіры́чуэл, духо́ўны гімн (спеў у негрыцянскім стылі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)