высвяча́ць
‘пасвячаць, надаваць каму-небудзь духоўны сан, званне’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| высвяча́ю | высвяча́ем | |
| высвяча́еш | высвяча́еце | |
| высвяча́е | высвяча́юць | |
| Прошлы час | ||
| высвяча́ў | высвяча́лі | |
| высвяча́ла | ||
| высвяча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| высвяча́й | высвяча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| высвяча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)