гры́мкаць

‘ствараць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гры́мкаю гры́мкаем
2-я ас. гры́мкаеш гры́мкаеце
3-я ас. гры́мкае гры́мкаюць
Прошлы час
м. гры́мкаў гры́мкалі
ж. гры́мкала
н. гры́мкала
Загадны лад
2-я ас. гры́мкай гры́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гры́мкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гры́мкнуць

‘стварыць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гры́мкну гры́мкнем
2-я ас. гры́мкнеш гры́мкнеце
3-я ас. гры́мкне гры́мкнуць
Прошлы час
м. гры́мкнуў гры́мкнулі
ж. гры́мкнула
н. гры́мкнула
Загадны лад
2-я ас. гры́мкні гры́мкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час гры́мкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гуркану́ць

‘стварыць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гуркану́ гурканё́м
2-я ас. гуркане́ш гурканяце́
3-я ас. гуркане́ гуркану́ць
Прошлы час
м. гуркану́ў гуркану́лі
ж. гуркану́ла
н. гуркану́ла
Загадны лад
2-я ас. гуркані́ гуркані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гуркану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гу́ркаць

‘ствараць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́ркаю гу́ркаем
2-я ас. гу́ркаеш гу́ркаеце
3-я ас. гу́ркае гу́ркаюць
Прошлы час
м. гу́ркаў гу́ркалі
ж. гу́ркала
н. гу́ркала
Загадны лад
2-я ас. гу́ркай гу́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гу́ркнуць

‘стварыць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гу́ркну гу́ркнем
2-я ас. гу́ркнеш гу́ркнеце
3-я ас. гу́ркне гу́ркнуць
Прошлы час
м. гу́ркнуў гу́ркнулі
ж. гу́ркнула
н. гу́ркнула
Загадны лад
2-я ас. гу́ркні гу́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час гу́ркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грук, -у, м. (разм.).

1. Тое, што і грукат.

2. выкл., у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясловаў грукаць і грукнуць.

Калёсы грук ды грук па бруку.

◊

Ні стуку ні груку (разм.) — ціха, без шуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гракану́ць

‘стварыць грукат, шумна, з сілай ударыць; пагрукацца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гракану́ граканё́м
2-я ас. гракане́ш граканяце́
3-я ас. гракане́ гракану́ць
Прошлы час
м. гракану́ў гракану́лі
ж. гракану́ла
н. гракану́ла
Загадны лад
2-я ас. гракані́ гракані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гракану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тарата́хкаць

‘утвараць моцныя рэзкія гукі, грукат, шум (трактары таратахкаюць)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тарата́хкаю тарата́хкаем
2-я ас. тарата́хкаеш тарата́хкаеце
3-я ас. тарата́хкае тарата́хкаюць
Прошлы час
м. тарата́хкаў тарата́хкалі
ж. тарата́хкала
н. тарата́хкала
Загадны лад
2-я ас. тарата́хкай тарата́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тарата́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тара́хкаць

‘утвараць моцныя рэзкія гукі, грукат, шум (трактары тарахкаюць)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тара́хкаю тара́хкаем
2-я ас. тара́хкаеш тара́хкаеце
3-я ас. тара́хкае тара́хкаюць
Прошлы час
м. тара́хкаў тара́хкалі
ж. тара́хкала
н. тара́хкала
Загадны лад
2-я ас. тара́хкай тара́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тара́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Тро́пат ‘конская рысь з падскокваннем’ (ТСБМ), троп, тро́пат ‘трапятанне, хваляванне’ (Некр. і Байк., Ласт.). Параўн. укр. тро́піт ‘грукат, тупат, рысь’, серб. тро̏пот ‘шум, трэск, грукат’, балг. тро́пот ‘тупат’, макед. тропот ‘грукат, стук’. Відаць, самастойнае суфіксальнае ўтварэнне ў асобных славянскіх мовах са значэннем інтэнсіўнасці дзеяння ад дзеяслова тропаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)