гуркану́ць

‘стварыць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гуркану́ гурканё́м
2-я ас. гуркане́ш гурканяце́
3-я ас. гуркане́ гуркану́ць
Прошлы час
м. гуркану́ў гуркану́лі
ж. гуркану́ла
н. гуркану́ла
Загадны лад
2-я ас. гуркані́ гуркані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гуркану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)