гу́ркаць

‘ствараць шум, грукат’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́ркаю гу́ркаем
2-я ас. гу́ркаеш гу́ркаеце
3-я ас. гу́ркае гу́ркаюць
Прошлы час
м. гу́ркаў гу́ркалі
ж. гу́ркала
н. гу́ркала
Загадны лад
2-я ас. гу́ркай гу́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)