гракану́ць
‘стварыць грукат, шумна, з сілай ударыць; пагрукацца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| гракану́ | граканё́м | |
| гракане́ш | граканяце́ | |
| гракане́ | гракану́ць | |
| Прошлы час | ||
| гракану́ў | гракану́лі | |
| гракану́ла | ||
| гракану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гракані́ | гракані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гракану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)