Verbum

хрыплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі хрыплы, з хрыпатой. Нечы хрыплівы голас заводзіў «Дубінушку». Гартны.

нізва́ння, прысл.

Разм. Ніколькі. Спаць не хацелася нізвання. Гартны. Віны за мной няма нізвання. Ліхадзіеўскі.

апо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які апойвае, ап’яняе, дурманіць. Знадворку цягнула свежым, лёгкім і апойным паветрам. Гартны.

кабе́цін, ‑а.

Разм. Які належыць кабеце, уласцівы ёй. Мужняя шчырая ласка папярэдзіла кабеціну гняўлівасць. Гартны.

экзальта́цыя, ‑і, ж.

Стан павышанай узбуджанасці. — Вамі грае экзальтацыя маладосці, — па-бацькоўску маралізаваў Шульц. Гартны.

[Лац. exaltatio.]

прамігну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Абл. Прамільгнуць, хутка прайсці. Ноч прамігнула, як хвіліна. Гартны.

баб’ё, ‑я, н., зб.

Разм. пагард. Бабы, жанчыны. [Сёмка:] — Табе баб’ё столькі пагаварыць, што вушы загразнуць. Гартны.

абмалява́цца, ‑люецца; зак.

Выразна абазначыцца на фоне чаго‑н. На шчоках.. абмаляваліся роўныя круглыя ямачкі. Гартны.

куды́сьці, прысл.

У нейкае месца, невядома куды. Кудысьці спяшыла грамада вучняў на чале з настаўнікам. Гартны.

гавя́джы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які мае адносіны да гавяды. Пахла сухою зямлёю і гавяджым гноем. Гартны.