апо́йны, ‑ая, ‑ае.
Які апойвае, ап’яняе, дурманіць. Знадворку цягнула свежым, лёгкім і апойным паветрам. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)