цо́хкаць
‘вымаўляць "цох-цох"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цо́хкаю |
цо́хкаем |
| 2-я ас. |
цо́хкаеш |
цо́хкаеце |
| 3-я ас. |
цо́хкае |
цо́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
цо́хкаў |
цо́хкалі |
| ж. |
цо́хкала |
| н. |
цо́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цо́хкай |
цо́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цо́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́пкаць
‘вымаўляць "гоп"; прыгаць, скакаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́пкаю |
го́пкаем |
| 2-я ас. |
го́пкаеш |
го́пкаеце |
| 3-я ас. |
го́пкае |
го́пкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
го́пкаў |
го́пкалі |
| ж. |
го́пкала |
| н. |
го́пкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́пкай |
го́пкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́пкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гмы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Вымаўляць «гм», выказваючы сумненне, здзіўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
Вымаўляць гук «р» на французскі манер; картавіць.
[Ад фр. grasseyer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Вымаўляць афрыкату «дзь» на месцы мяккага «д».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэ́птваць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь вельмі ціха, шэптам; шэптам замаўляць, чараваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышэ́птваю |
вышэ́птваем |
| 2-я ас. |
вышэ́птваеш |
вышэ́птваеце |
| 3-я ас. |
вышэ́птвае |
вышэ́птваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вышэ́птваў |
вышэ́птвалі |
| ж. |
вышэ́птвала |
| н. |
вышэ́птвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышэ́птвай |
вышэ́птвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышэ́птваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
швэ́ркаць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь і без прамога дапаўнення; сноўдаць; шоргаць, шаркаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
швэ́ркаю |
швэ́ркаем |
| 2-я ас. |
швэ́ркаеш |
швэ́ркаеце |
| 3-я ас. |
швэ́ркае |
швэ́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
швэ́ркаў |
швэ́ркалі |
| ж. |
швэ́ркала |
| н. |
швэ́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
швэ́ркай |
швэ́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
швэ́ркаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хмы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Вымаўляць «хм» або «гм», выказваючы здзіўленне, іронію, сумненне, злосць і пад.
Чаго ты хмыкаеш?
|| аднакр. хмы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. хмы́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Вымаўляць, выкрыкваць «гой». [Янук (скачучы, гойкае):] Гой, гой! Вяселле пачынаецца! Козел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́кцыя, ‑і, ж.
Вымаўленне; манера вымаўляць словы. У лектара добрая дыкцыя. Практыкаванні па дыкцыі.
[Ад лац. dictio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)