вымаўля́ць гл. вымавіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

enunciate

[ɪˈnʌnsieɪt]

1.

v.t.

1) выра́зна вымаўля́ць (сло́вы)

2) абвяшча́ць

2.

v.i.

выра́зна вымаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enounce

[ɪˈnaʊns]

v.

1) абвяшча́ць

2) гавары́ць, вымаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

artikulíeren

vt

1) лінгв. артыкулі́раваць, выра́зна вымаўля́ць

2) чляні́ць, разбіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

syllabize

[ˈsɪləbaɪz]

v.t.

1) дзялі́ць на склады́

2) вымаўля́ць, чыта́ць па складо́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drawl

[drɔl]

1.

v.

вымаўля́ць праця́жна

2.

n.

праця́жнае вымаўле́ньне, паво́льная гу́тарка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыфто́нг м. фан. Diphthóng m -(e)s, -e; Dóppellaut m -(e)s, -e; Dóppelvokal [-vo-] m -s, -e; Zwíelaut m -(e)s, -e;

вымаўля́ць дыфто́нг няпра́вільна den Diphthóng nicht ríchtig áussprechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

aspirate

[ˈæspəreɪt]

1.

v.t.

1) вымаўля́ць з прыдыха́ньнем

2) Med. выдаля́ць ва́дкасьць высо́сваньнем (з по́ласьці це́ла)

2. [ˈæspərət]

n.

прыдыха́льны гук

3.

adj.

прыдыха́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Laut

m -(e)s, -e гук, тон

kéinen ~ von sich (D) gében* — не вымаўля́ць ні сло́ва, не выдава́ць ні гу́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

syllable

[ˈsɪləbəl]

1.

n. Gram.

1) склад -у m.

2) гук -у m., сло́ва n.

He never uttered a syllable — Ён не сказа́ў ні сло́ва

2.

v.t.

вымаўля́ць па складо́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)