ввек
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ввек
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
давекава́ць
‘скончыць свой
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| давяку́ю | давяку́ем | |
| давяку́еш | давяку́еце | |
| давяку́е | давяку́юць | |
| Прошлы час | ||
| давекава́ў | давекава́лі | |
| давекава́ла | ||
| давекава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| давяку́й | давяку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| давекава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мафусаи́лов / мафусаи́лов
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вучы́цца
◊ в. на ўла́сных (на сваі́х) памы́лках — учи́ться на со́бственных оши́бках;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адвекава́ць
‘аджыць (адвекаваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адвяку́ю | адвяку́ем | |
| адвяку́еш | адвяку́еце | |
| адвяку́е | адвяку́юць | |
| Прошлы час | ||
| адвекава́ў | адвекава́лі | |
| адвекава́ла | ||
| адвекава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| адвяку́й | адвяку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адвекава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й;
1. Жыць бедна, цярпець нястачу.
2. Тужыць, сумаваць, перажываць якое
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́янка, -і,
1. Абразлівыя, грубыя словы, выразы, дакоры.
2. Сварка.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асве́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бро́нзовый бро́нзавы;
бро́нзовый
бро́нзовая боле́знь
бро́нзовая меда́ль бро́нзавы меда́ль;
бро́нзовый зага́р бро́нзавы зага́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перацярпе́ць, -цярплю́, -це́рпіш, -це́рпіць; -цярпі́;
1. што. Перанесці; выцерпець многае; церпячы, пераадолець што
2. чаго і без
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)