век м.

1. (стагоддзе) Jahrhúndert n -s, -e;

2. (эпоха) Zeit f -, -en; Zéitalter n -s, -;

бро́нзавы век Brónzezeit [´brɔŋsə-] f -;

а́тамны век Atómzeitalter n;

3. (перыяд існавання каго-н, чаго-н.) Lében n -s, Lébenszeit f;

уве́сь свой век sein gánzes Lében lang;

аджы́ць свой век verálten vi (s);

4. прысл. (заўсёды, вечна) éine Éwigkeit (lang); éndlos lang;

мы не ба́чыліся цэ́лы век éine Éwigkeit háben wir uns nicht geséhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Jh.

= Jahrhundert – век, стагоддзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bronze Age

бро́нзавы век

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stone Age

Каме́нны век

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Jahrhúndert

n -s, - стаго́ддзе, век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéltalter

n -s век, эпо́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stéinzeit

f - гіст. каме́нны век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éisenzeit

f - гіст. жале́зны век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

middle age

сярэ́дні век чалаве́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lébensalter

n -s, - узро́ст, век (чалавека)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)