сла́ўны, -ая, -ае.

1. Які набыў славу або варты яе; славуты.

Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.

2. Харошы, прыемны, добры, які выклікае прыхільнасць, дае радасць.

Слаўнае дзіця.

С. дзянёк.

Слаўную пабудавалі хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́як.

1. прысл. Нейкім чынам, спосабам.

Трэба н. дабрацца дамоў.

2. прысл. Аднойчы.

Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.

3. безас., у знач. вык., з інф. Нельга, няма як (разм.).

Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Самура́й ’гарэзлівае дзіця’, перан. ’насякомае’ (Мат. Гом.). Тыпалагічна хутчэй першасным значэннем будзе ’насякомае’, потым ’гарэзлівае дзіця’. Тады з ⁺са‑мур‑ай, да кораня ‑мур‑, які ў мурашка, муравей (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́купаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Акунаючы ў ваду, асвяжыць; вымыць, памыць. Выкупаць коней у рацэ. Выкупаць дзіця ў начоўках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зба́лавацца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

1. Распесціцца, разбалавацца. Збалавацца ў раскошы. Збалавацца ад гультайства.

2. Стаць надта свавольным, гарэзлівым (пра дзіця).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашавялі́цца, ‑вялюся, ‑велішся, ‑валіцца; зак.

Злёгку парухацца, паварушыцца. У калысцы пашавялілася дзіця. □ Ціхан быццам ачнуўся, пашавяліўся, але застаўся на месцы. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад песціць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Капрызны, распешчаны. Пешчанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ву́родзіць ’нарадзіць (дзіця)’ (КСТ). Гл. радзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

квялі́ць несов., разг. огорча́ть, расстра́ивать до слёз;

к. дзіця́ — огорча́ть (расстра́ивать до слёз) ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапужа́ць сов. перепуга́ть; переполоши́ть;

п. дзіця́ — перепуга́ть ребёнка;

п. уве́сь дом — переполоши́ть весь дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)