хвасяну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Аднакр. да хвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хво́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да хвастаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бічава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; незак., каго-што.

1. Біць, хвастаць бізуном, бічом¹ (у 1 знач.).

2. перан. Выкрываць недахопы, рэзка крытыкаваць.

Б. бюракратаў.

|| наз. бічава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отхлёстывать несов. хваста́ць; (стегать) сцяба́ць, сцёбаць, лупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацо́пваць

‘хвастаць, сцябаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пацо́пваю пацо́пваем
2-я ас. пацо́пваеш пацо́пваеце
3-я ас. пацо́пвае пацо́пваюць
Прошлы час
м. пацо́пваў пацо́пвалі
ж. пацо́пвала
н. пацо́пвала
Загадны лад
2-я ас. пацо́пвай пацо́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пацо́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хля́скаць

‘біць, хвастаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хля́скаю хля́скаем
2-я ас. хля́скаеш хля́скаеце
3-я ас. хля́скае хля́скаюць
Прошлы час
м. хля́скаў хля́скалі
ж. хля́скала
н. хля́скала
Загадны лад
2-я ас. хля́скай хля́скайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хля́скаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хваста́нне ср.

1. хлеста́ние; стега́ние;

2. разг. битьё;

1, 2 см. хваста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бичева́ть несов.

1. лупцава́ць, хваста́ць;

2. перен. бічава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джва́гаць

‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. джва́гаю джва́гаем
2-я ас. джва́гаеш джва́гаеце
3-я ас. джва́гае джва́гаюць
Прошлы час
м. джва́гаў джва́галі
ж. джва́гала
н. джва́гала
Загадны лад
2-я ас. джва́гай джва́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час джва́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

джву́гаць

‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. джву́гаю джву́гаем
2-я ас. джву́гаеш джву́гаеце
3-я ас. джву́гае джву́гаюць
Прошлы час
м. джву́гаў джву́галі
ж. джву́гала
н. джву́гала
Загадны лад
2-я ас. джву́гай джву́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час джву́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)