увя́зніць

‘уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увя́зню увя́знім
2-я ас. увя́зніш увя́зніце
3-я ас. увя́зніць увя́зняць
Прошлы час
м. увя́зніў увя́знілі
ж. увя́зніла
н. увя́зніла
Загадны лад
2-я ас. увя́зні увя́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час увя́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцю́кнуць

‘убіць, забіць, уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцю́кну уцю́кнем
2-я ас. уцю́кнеш уцю́кнеце
3-я ас. уцю́кне уцю́кнуць
Прошлы час
м. уцю́кнуў уцю́кнулі
ж. уцю́кнула
н. уцю́кнула
Загадны лад
2-я ас. уцю́кні уцю́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцю́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тыркну́ць

‘уваткнуць, сунуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тыркну́ тыркнё́м
2-я ас. тыркне́ш тыркняце́
3-я ас. тыркне́ тыркну́ць
Прошлы час
м. тыркну́ў тыркну́лі
ж. тыркну́ла
н. тыркну́ла
Загадны лад
2-я ас. тыркні́ тыркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тыркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператкну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., што.

Уваткнуць што‑н. у другім месцы. Ператкнуць калок. Ператкнуць тычку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наты́каць, -аю, -аеш, -ае, зак., чаго.

1. Уваткнуць што-н. у якой-н. колькасці.

Н. іголак у падушачку.

2. Расставіць, размясціць дзе-н. (разм.).

Н. сцяжкоў на карце.

3. і што. Накалоць (разм.).

Н. слівы перад варкай.

|| незак. натыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нато́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Уваткнуць, натыкаць у што‑н. многа чаго‑н. Наторкаць сухіх галінак вакол градак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Уторкнуць, уваткнуць у розныя месцы ўсё, многае. Растыкаць палкі. // перан. Размясціць, расставіць каго‑, што‑н. у беспарадку, абы-як.

растыка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да расты́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уткну́ть сов., разг.

1. (упереть во что-л.) уперці; (воткнуть) обл. уваткнуць;

2. (погрузить во что-л.) разг. уткну́ць; (спрятать во что-л.) схава́ць;

3. перен. (неподвижно устремить — глаза, взгляд) упе́рці, утаро́піць;

◊

уткну́ть нос уткну́ць (уваткну́ць) нос;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наўтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Уваткнуць куды‑н. або ў што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Моладзь наўтыкала вярбовых калоў, і ўраслі яны ў зямлю, распусцілі вецце. Чарнышэвіч. Апрануў [Сцяпан] на сябе чырвоны жупан, у шапку наўтыкаў бліскучых птушыных пер’яў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укало́ць, укалю́, уко́леш, уко́ле; укалі́; уко́латы; зак.

1. каго-што. Параніць, уваткнуўшы ў цела тонкі, востры канец чаго-н.

У. руку шпількай.

2. перан., каго (што). Пакрыўдзіць, абразіць, даняць.

Заўвага балюча ўкалола яго.

3. што ў што. Уваткнуць, пракалоўшы, прымусіць увайсці ўнутр чаго-н. (разм.).

У. пруток у клубок.

|| незак. уко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. укало́цца, укалю́ся, уко́лешся, уко́лецца (да 1 знач.); незак. уко́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уко́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)