тыркну́ць
‘уваткнуць, сунуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| тыркну́ | тыркнё́м | |
| тыркне́ш | тыркняце́ | |
| тыркне́ | тыркну́ць | |
| Прошлы час | ||
| тыркну́ў | тыркну́лі | |
| тыркну́ла | ||
| тыркну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| тыркні́ | тыркні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| тыркну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)