уваткну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уваткну́ уваткнё́м
2-я ас. уваткне́ш уваткняце́
3-я ас. уваткне́ уваткну́ць
Прошлы час
м. уваткну́ў уваткну́лі
ж. уваткну́ла
н. уваткну́ла
Загадны лад
2-я ас. уваткні́ уваткні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уваткну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уваткну́ць сов. воткну́ть; (что-л. острое — ещё) вонзи́ть; всади́ть;

◊ у. свае́ тры гро́шы — су́нуть свой нос;

у. язы́к — встрять в разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уваткну́ць, уваткну, уваткнеш, уваткне; уваткнём, уваткняце; пр. уваткнуў, ‑ткнула; зак., што.

Тое, што і уткнуць у (1, 2 знач.). Дома, у сенцах старое хаты,.. маці ўваткнула свой серп у шчыліну над вушаком. Брыль. [Грышка] пачаў .. [начлежнікам] падпяваць, уваткyуўшы твар у каўнер кажуха. Чарот.

•••

Уваткнуць свае тры грошы — тое, што і уткнуць свае тры грошы (гл. уткнуць).

Уваткнуць свой нос (язык) — тое, што і уткнуць свой нос (язык) (гл. уткнуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уваткну́ць (hin)éinstecken vt, (hin)éinstoßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нато́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго (разм.).

Уваткнуць, натыкаць у што-н. многа чаго-н.

Н. іголак у падушачку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Уваткнуць у розныя месцы ўсё, многае.

Р. кніжкі па паліцах.

|| незак. растыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вонзи́ть сов., прям., перен. усадзі́ць, уваткну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воткну́ть сов. уваткну́ць, уткну́ць, мног. паўтыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уваткну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уваткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утыкаць ​1 — уткнуць, уваткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)