расшчо́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Выявіць шчодрасць; нечакана стаць шчодрым. — Вазьмі [гармонік]. Назусім, — расшчодрыўся.. [Франц]. — Паспрабуй сыграць. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыгра́ть сов.
1. згуля́ць;
сыгра́ть в ка́рты згуля́ць у ка́рты;
сыгра́ть сва́дьбу згуля́ць вясе́лле;
2. театр., муз. сыгра́ць;
сыгра́ть роль сыгра́ць ро́лю; см. игра́ть 1, 2, 5;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сыгра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сыграць.
2. у знач. прым. Які вызначаецца зладжанасцю ў працэсе ігры. Сыграны аркестр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перайгра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Сыграць што‑н. паўторна, яшчэ раз. Перайграць нанава эцюд.
2. Сыграць усё, многае. Баяніст, чарнавокі хлопец, слесар суседняй МТС, перайграў бадай усе любімыя песні і танцы. Паслядовіч. Мы перайгралі амаль усе вадэвілі А. П. Чэхава: «Юбілей», «Мядзведзь», «Прапанова», «Хірургія». Сяргейчык.
3. без дап. Разм. Сыграць ненатуральна якую‑н. ролю на сцэне, у кіно і пад. Артыст страціў пачуццё меры і перайграў.
4. Разм. Памяняць якое‑н. рашэнне, пастанову; зрабіць інакш, па-свойму. [Гаруноў:] — Ладна, Аксён, перайграйце план асушэння — на кароўнік. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каму (разм.).
1. Нягучна сыграць, акампаніруючы каму-н.
П. на фартэпіяна спеваку.
2. перан. Падладзіцца пад чые-н. інтарэсы, настрой і пад.
3. Сваёй ігрой (на сцэне, у спорце) дапамагчы ігры партнёра.
|| незак. пады́грываць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.). Выканаць план. Выканаць абяцанне.
2. Праспяваць, сыграць, станцаваць. Выканаць песню, танец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.
Разм.
1. Сыграць, выканаць што‑н. на смычковым музычным інструменце ці на гармоніку.
2. Пілікаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́канаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.).
В. план.
В. абяцанне.
В. загад.
2. Праспяваць, сыграць, станцаваць.
В. песню, танец.
|| незак. выко́нваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выкана́нне, -я, н.
Праверка выканання.
Прывесці ў выкананне.
Культура выканання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Лы́льіцца ’несці выліўкі (аб курыцы)’ (Растарг.) з [й]ільлі́цца, у якім [й]‑прыстаўны замяніўся на л‑, пасля яго і > ы (як, напрыклад, сыграць) < льлі́цца ’тс’, у якім ‑л‑ таксама з й, параўн. ён лье [лʼйе] — драг. льле́ ’лье’. Да ліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прабры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. Утварыць гук брынкання.
2. што, на чым. Няўмела сыграць што‑н. на раялі або на якім‑н. струнным інструменце. Прабрынкаць польку.
3. што і без дап. Брынкаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)