страшы́дла, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Той, хто (або тое, што) мае страшны выгляд; той, хто (або тое, што) выклікае страх; страхоцце, пужала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страшы́лішча

‘тое, што мае страшны выгляд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страшы́лішча страшы́лішчы
Р. страшы́лішча страшы́лішч
страшы́лішчаў
Д. страшы́лішчу страшы́лішчам
В. страшы́лішча страшы́лішчы
Т. страшы́лішчам страшы́лішчамі
М. страшы́лішчы страшы́лішчах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жахлі́вы, -ая, -ае.

1. Які выклікае жах, вельмі страшны.

Ж. выгляд.

Ж. крык.

2. Вельмі моцны (пра ступень інтэнсіўнасці).

Жахлівая эксплуатацыя.

|| наз. жахлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страшы́лішча

‘той, хто мае страшны выгляд’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страшы́лішча страшы́лішчы
Р. страшы́лішча страшы́лішч
страшы́лішчаў
Д. страшы́лішчу страшы́лішчам
В. страшы́лішча страшы́лішч
страшы́лішчаў
Т. страшы́лішчам страшы́лішчамі
М. страшы́лішчу страшы́лішчах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

страшы́дла

‘той, хто мае страшны выгляд’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. страшы́дла страшы́длы
Р. страшы́длы страшы́длаў
Д. страшы́дле страшы́длам
В. страшы́дла страшы́длаў
Т. страшы́длам страшы́дламі
М. страшы́дле страшы́длах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

страшы́дла

‘той, хто мае страшны выгляд’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. страшы́дла страшы́длы
Р. страшы́длы страшы́длаў
Д. страшы́дле страшы́длам
В. страшы́длу страшы́длаў
Т. страшы́длам страшы́дламі
М. страшы́дле страшы́длах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

страшы́дла

‘тое, што мае страшны выгляд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страшы́дла страшы́длы
Р. страшы́дла страшы́длаў
Д. страшы́длу страшы́длам
В. страшы́дла страшы́длы
Т. страшы́длам страшы́дламі
М. страшы́дле страшы́длах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гро́зны, -ая, -ае.

1. Суровы, жорсткі.

Г. начальнік.

2. Які тоіць у сабе пагрозу; небяспечны.

Грознае пісьмо.

Грозная зброя.

3. Велічны і страшны (высок.).

Грозная сіла.

Г. час.

|| наз. гро́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужа́сный в разн. знач. жахлі́вы; (жуткий) жу́дасны; (страшный) страшэ́нны, стра́шны;

ужа́сный сон жахлі́вы (жу́дасны, стра́шны) сон;

ужа́сная пого́да жахлі́вае (жу́даснае) надво́р’е;

ужа́сная боль жахлі́вы (жу́дасны, страшэ́нны) боль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыбо́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі глыбокі. Страшны замак, цяжкі, грозны. Пара вежаў, як адна, А навокал роў глыбозны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)