знепрыто́мнець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Страціць прытомнасць.

Раптам знепрытомнеў пасажыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяззу́бець, -ею, -ееш, -ее; зак. (разм.).

Страціць зубы.

Абяззубеў пад старасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяспа́мяцець, -ею, -ееш, -ее; зак. (разм.).

Страціць памяць.

Абяспамяцеў пад старасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натра́тить сов., разг. натра́ціць, стра́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абяздзе́ціць

‘пазбавіць дзяцей каго-небудзь; зрабіцца бяздзетным, страціць дзяцей’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абяздзе́чу абяздзе́цім
2-я ас. абяздзе́ціш абяздзе́ціце
3-я ас. абяздзе́ціць абяздзе́цяць
Прошлы час
м. абяздзе́ціў абяздзе́цілі
ж. абяздзе́ціла
н. абяздзе́ціла
Загадны лад
2-я ас. абяздзе́ць абяздзе́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абяздзе́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абяскро́вець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Страціць многа крыві.

|| наз. абяскро́ўленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лиши́ться стра́ціць (каго, што); заста́цца (без каго, чаго);

лиши́ться рассу́дка стра́ціць ро́зум;

лиши́ться сил заста́цца без сіл (стра́ціць сі́лы); (обессилеть) знясі́ліцца, знясі́лець;

лиши́ться зре́ния стра́ціць зрок;

лиши́ться чу́вств стра́ціць прыто́мнасць;

лиши́ться ре́чи аняме́ць;

лиши́ться ма́тери, сы́на заста́цца без ма́ці, без сы́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истра́тить сов. стра́ціць, патра́ціць; (издержать) вы́даткаваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звар’яце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Захварэць на псіхічнае расстройства.

2. Страціць развагу, раз’юшыцца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абязво́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

Без працы чалавек абязволеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)