абяззу́бець, -ею, -ееш, -ее; зак. (разм.).

Страціць зубы.

Абяззубеў пад старасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)