святи́ть несов., церк. асвяча́ць, свяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жухаце́ць

‘гарэць, свяціць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жухаці́ць жухаця́ць
Прошлы час
м. жухаце́ў жухаце́лі
ж. жухаце́ла
н. жухаце́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час жухо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свянці́ць, свянчу́, све́нціш, све́нціць; све́нчаны; незак., што.

Тое, што і свяціць².

|| зак. пасвянці́ць, -свянчу́, -све́нціш, -све́нціць; -све́нчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пату́хлы, -ая, -ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць.

Патухлая зорка.

2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд).

Патухлыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсвяці́ць, ‑свеціць; зак.

Кончыць свяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасве́чваць

‘час ад часу свяціць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пасве́чваю пасве́чваем
2-я ас. пасве́чваеш пасве́чваеце
3-я ас. пасве́чвае пасве́чваюць
Прошлы час
м. пасве́чваў пасве́чвалі
ж. пасве́чвала
н. пасве́чвала
Загадны лад
2-я ас. пасве́чвай пасве́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пасве́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асвяці́ць², асвячу́, асвя́ціш, асвя́ціць; асвя́цім, асвя́ціце, асвя́цяць; асвячо́ны; зак., што.

1. гл. свяціць².

2. перан. Зрабіць свяшчэнным, ушанаваць (высок.).

|| незак. асвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. асвячэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мігаце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -гаці́ць; незак.

1. Паказвацца на кароткі час і знікаць з поля зроку.

2. Свяціць, блішчаць няроўным бляскам.

Мігацяць зоркі.

|| наз. мігаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сия́ть несов.

1. (светить) ззяць, свяці́ць; (блестеть) блішча́ць; (сверкать) зіхаце́ць;

2. перен. ззяць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвяці́ць², -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -вячо́ны; зак.

1. гл. свяціць².

2. каго (што) у што. Пазнаёміць з чым-н. патаемным, не ўсім вядомым.

П. сяброўку ў сваю тайну.

|| незак. пасвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

|| наз. пасвячэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)