жухаце́ць

‘гарэць, свяціць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жухаці́ць жухаця́ць
Прошлы час
м. жухаце́ў жухаце́лі
ж. жухаце́ла
н. жухаце́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час жухо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)