Во́нка ’вон, прэч’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́нка ’вон, прэч’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раздвига́ние
1. рассо́ўванне, -ння
2. расхіна́нне, -ння
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Гарга́ра 1 ’сварлівая жанчына’ (
Гарга́ра 2 ’вялізная, няскладная рэч’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Пакараць смерцю шляхам расстрэлу (у 1 знач.).
2. Падвергнуць моцнаму абстрэлу з блізкай адлегласці.
3. Зрасходаваць пры стрэльбе.
4. Частай стральбой выклікаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пу́гі ’пра рукі з набухлымі венамі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каве́нчыцца ’мучыцца, пакутаваць ад болю’, ’пакутаваць з кім-н.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фонд, ‑у,
1. Грашовыя сродкі або матэрыяльныя каштоўнасці дзяржавы, прадпрыемства, якія выкарыстоўваюцца для розных мэт.
2.
3.
•••
[Фр. fonds.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раз... (
А. Пры прыставачным і прыставачна-суфіксальным словаўтварэнні дзеясловаў і вытворных ад іх імён абазначае:
I. Адасабленне, раз’яднанне.
1. Перамяшчэнне ў розныя пункты з аднаго: а) рух у розныя бакі з аднаго пункта, напрыклад:
2. Парушэнне цэласнасці: а) адасабленне аднаго ад другога, напрыклад:
II. Пашырэнне: а) пашырэнне па паверхні, напрыклад:
III. Паўнату праяўлення дзеяслоўнай прыкметы: а) інтэнсіўнасць дзеяння, працэс дзеяння, напрыклад:
IV. Давядзенне дзеяння да атрымання выніку, напрыклад:
V. Знішчэнне таго, што ўзнікла ў выніку раней утворанага процілеглага дзеяння: а) адасабленне таго, што было злучана ў выніку папярэдняга дзеяння, напрыклад:
Б.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)