падушы́ць¹, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак.

1. каго. Задушыць усіх, многіх.

П. усіх мух.

2. што. Раздушыць, памяць.

П. многа ягад.

3. каго-што. Душыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наразду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Разм. Раздушыць у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Раздушыць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Растру́шчыць ’раздушыць, раздрабіць’ (ТСБМ, Бяльк.). Гл. трушчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. каго-што. Націснуўшы, раздушыць, расплюшчыць.

Р. ягады.

2. што. Разняць, развесці, расшчаміць (сціснутае).

Р. зубы.

|| незак. расціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расціска́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расплю́щить сов.

1. (сделать плоским) расплю́шчыць, распляска́ць;

2. (раздавить) расплю́шчыць, раздушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаві́ць, -даўлю́, -да́віш, -да́віць; -да́ўлены; зак., каго-што.

1. Сілай пакласці канец чаму-н., знішчыць, заглушыць.

П. паўстанне.

П. агонь праціўніка.

2. Раздушыць, перадавіць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. усіх жукоў.

|| незак. падаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 знач.).

|| наз. падаўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Размязжу́ліць ’раструшчыць’ (Нас.), размяжджу́рываць ’груба расціскаць’ (Юрч. СНЛ), мяжджу́рыць ’расціскаць’, ’біць, таўчы’, ’прагна есці’ (там жа), размяжжурыць ’разбіць на дробныя часткі’ (Шымк. Собр.), ’раздушыць’ (Касп.). Ад мязга́ 1, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раздави́ть сов.

1. расці́снуць, мног. парасціска́ць, раздушы́ць, мног. паразду́шваць;

2. перен. раздаві́ць;

раздави́ть врага́ раздаві́ць во́рага.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надушы́ць ​1, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-чаго.

Разм. Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго‑, чаго‑н. Надушыць мух. Надушыць яблыкаў.

надушы́ць ​2, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

Апырскаць духамі, чым‑н. пахучым. Надушыць насоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)