раздушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздушу́ разду́шым
2-я ас. разду́шыш разду́шыце
3-я ас. разду́шыць разду́шаць
Прошлы час
м. раздушы́ў раздушы́лі
ж. раздушы́ла
н. раздушы́ла
Загадны лад
2-я ас. раздушы́ раздушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раздушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздушы́ць, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-што.

1. Моцна націснуўшы, змяць, расплюшчыць.

Р. яйка.

Р. ягады.

2. Прыціснуўшы чым-н. цяжкім, душачы, забіць або скалечыць.

Р. грудную клетку.

|| незак. разду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздушы́ць сов., в разн. знач. раздави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздушы́ць, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

1. Сціснуўшы, націснуўшы, змяць, расплюшчыць. [Алесь], не аглядаючыся, пасунуўся ад нас, неяк усё націскаючы на правую нагу, нібы пад яе трапляла што і ён мусіць яго раздушыць, прыціснуць. Адамчык. Але вось бяда — як яго [вужынае яйка] несці, каб не раздушыць. Ваданосаў. // Націснуўшы, задушыць (пра насякомых). [Ціхан] ляпнуў сябе далоняй па шчацэ і раздушыў пчалу. Дуброўскі.

2. Прыціснуўшы чым‑н. цяжкім, душачы, забіць або скалечыць. Людзі, якія бачылі нашу сустрэчу, аж кінуліся да нас. Можа, баяліся, што я раздушу старую ў абдымках. Сабаленка. / у безас. ужыв. — Ну, аднаго чалавека засыпала зусім, але нічога, адкапалі мяккі пясок. Другому паламала рэбры, раздушыла грудзі. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразду́шваць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Раздушыць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́шаны I разда́вленный; см. раздушы́ць I

разду́шаны II разду́шенный, раздушённый; см. раздушы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надушы́ць¹, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-чаго (разм.).

Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Н. ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́шванне ср. разда́вливание; см. раздушы́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раздушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раздушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)