прачасава́ць

‘прамарудзіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачасу́ю прачасу́ем
2-я ас. прачасу́еш прачасу́еце
3-я ас. прачасу́е прачасу́юць
Прошлы час
м. прачасава́ў прачасава́лі
ж. прачасава́ла
н. прачасава́ла
Загадны лад
2-я ас. прачасу́й прачасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прачасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навалаво́дзіць

‘зацягнуць, прамарудзіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навалаво́джу навалаво́дзім
2-я ас. навалаво́дзіш навалаво́дзіце
3-я ас. навалаво́дзіць навалаво́дзяць
Прошлы час
м. навалаво́дзіў навалаво́дзілі
ж. навалаво́дзіла
н. навалаво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. навалаво́дзь навалаво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час навалаво́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закашаля́ць

‘прасеяць што-небудзь (муку); прамарудзіць, няўмела зрабіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закашаля́ю закашаля́ем
2-я ас. закашаля́еш закашаля́еце
3-я ас. закашаля́е закашаля́юць
Прошлы час
м. закашаля́ў закашаля́лі
ж. закашаля́ла
н. закашаля́ла
Загадны лад
2-я ас. закашаля́й закашаля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закашаля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

проме́длить сов. прамару́дзіць; (напрасно потерять время) стра́ціць (змарнава́ць) час; (упустить время) спазні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.

1. Затрымацца дзе‑н. даўжэй, чым меркавалася; запазніцца. — Мо цягнік запазніўся, — падумаў Марцін. — Іначай чаго б яна забавілася. Мележ. [Удзельнікі нарады] сабраліся хутка, толькі недзе забавіўся дырэктар. Дуброўскі.

2. Зацягнуць, прамарудзіць з чым‑н., не зрабіць чаго‑н. у час. — Калі там, у Беларусі, усе гэтакія малайцы, дык яны, нябось, не забавяцца з будаўніцтвам свайго трактарнага. Кулакоўскі.

3. Зак. да забаўляцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокопа́ться

1. (копая, проникнуть куда-л., через что-л.) разг. пракапа́цца;

2. (провозиться какое-л. время) прост. прако́рпацца; (промедлить) прамару́дзіць, праке́шкацца; (проколупаться) пракалупа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.

1. што. Працягнуць (у 1—3 знач.) да якой-н. мяжы.

Д. руку да паліцы.

Д. провад да вёскі.

Д. песню да канца.

2. каго-што да чаго. Цягнучы, даставіць куды-н., да чаго-н.

Д. бервяно да берага.

3. што і без дап. 3 цяжкасцю дасягнуць, даставіць да якога-н. месца (разм.).

Самалёт ледзь дацягнуў да аэрадрома.

4. што да чаго. Зацягнуць выкананне, прамарудзіць з якой-н. справай (разм.).

Д. здачу залікаў да восені.

5. Пражыць у якім-н. стане да пэўнага часу, падзеі (разм.).

Хворы дацягнуў да вясны.

Д. да зарплаты.

|| незак. даця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

провози́ться​II сов., разг.

1. (с кем, с чем) праважда́цца; (с кем, с чем, около кого, около чего) правалту́зіцца, правалаво́дзіцца, правалаво́дзіць; (пронянчиться) праня́ньчыцца; (провести какое-то время, занимаясь кропотливым делом) прапо́ркацца, пракапа́цца;

2. (о детях) прадурэ́ць, прасваво́ліць, прагуля́ць;

3. (промедлить) прамару́дзіць, праке́шкацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)