прачасава́ць
‘прамарудзіць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прачасу́ю | прачасу́ем | |
| прачасу́еш | прачасу́еце | |
| прачасу́е | прачасу́юць | |
| Прошлы час | ||
| прачасава́ў | прачасава́лі | |
| прачасава́ла | ||
| прачасава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прачасу́й | прачасу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прачасава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)