навалаво́дзіць

‘зацягнуць, прамарудзіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навалаво́джу навалаво́дзім
2-я ас. навалаво́дзіш навалаво́дзіце
3-я ас. навалаво́дзіць навалаво́дзяць
Прошлы час
м. навалаво́дзіў навалаво́дзілі
ж. навалаво́дзіла
н. навалаво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. навалаво́дзь навалаво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час навалаво́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)