закашаля́ць
‘прасеяць што-небудзь (муку); прамарудзіць, няўмела зрабіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закашаля́ю | закашаля́ем | |
| закашаля́еш | закашаля́еце | |
| закашаля́е | закашаля́юць | |
| Прошлы час | ||
| закашаля́ў | закашаля́лі | |
| закашаля́ла | ||
| закашаля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| закашаля́й | закашаля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закашаля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)