поража́ть несов.
1. (наносить удар) паража́ць; удара́ць; (попадать во что-л.) папада́ць (у што), трапля́ць (у што);
2. (побеждать) паража́ць, перамага́ць; (разбивать) разбіва́ць;
3. мед. пашко́джваць; разбіва́ць; (лишать зрения, слуха и т. п.) пазбаўля́ць зроку (слы́ху і да таго́ падо́бнае), рабі́ць сляпы́м (глухі́м і да таго́ падо́бнае);
4. перен. (производить сильное впечатление) уража́ць, ура́жваць; (удивлять) здзіўля́ць, дзіві́ць;
5. юр. пазбаўля́ць (каго, чаго); см. порази́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хапі́ць сов.
1. хвати́ть, схвати́ть, ухвати́ть;
х. за нагу́ — хвати́ть (схвати́ть, ухвати́ть) за́ ногу;
х. ка́мень — хвати́ть (схвати́ть, ухвати́ть) ка́мень;
2. (внезапно поразить) хвати́ть;
яго́ хапі́ў уда́р — его́ хвати́л уда́р;
3. (быть достаточным) хвати́ть;
сіл не хапі́ла — сил не хвати́ло;
гэ́тага хо́піць надо́ўга — э́того хва́тит надо́лго;
4. (о неприятностях) хвати́ть, доста́ться;
матро́сам хапі́ла ў час што́рму — матро́сам хвати́ло (доста́лось) во вре́мя што́рма;
5. разг. (выпить) хвати́ть;
х. ча́рку — хвати́ть рю́мку;
◊ х. це́раз край — хвати́ть че́рез край;
хапі́ла па го́рла — сыт по го́рло;
х. лі́шняга — хлебну́ть ли́шнего;
х. шы́лам па́такі — ухвати́ть ши́лом па́токи;
хапі́ла сумле́ння — хвати́ло со́вести;
хапі́ў з дзе́жкі, што не ба́чыць сце́жкі — посл. хлебну́л ли́шнего
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвати́тьI сов.
1. (схватить) разг. хапі́ць, хваці́ць; ухапі́ць;
хвати́ть за рука́в хапі́ць за рука́ў; см. хвата́тьI;
2. (испытать) разг. набра́цца, зазна́ць;
хвати́ть го́ря, стра́ху набра́цца го́ра, стра́ху;
3. (ударить) разг. сту́кнуць, уда́рыць; (бросить) бра́знуць, ля́снуць;
хвати́ть кулако́м по столу́ сту́кнуць (уда́рыць) кулако́м па стале́;
хвати́ть об пол бра́знуць (ля́снуць) аб падло́гу;
4. (поразить) хапі́ць; (повредить) пабі́ць; (прихватить) прыхапі́ць;
его́ хвати́л уда́р яго́ спаралізава́ла, яго́ хапі́ў уда́р;
моро́зом хвати́ло посе́вы маро́зам пабі́ла (прыхапі́ла) пасе́вы;
5. (выпить) прост. хапі́ць; ця́пнуць;
хвати́ть рю́мку хапі́ць (ця́пнуць) ча́рку;
6. (сделать что-л.) прост. урэ́заць, адпалі́ць;
хвати́ть плясову́ю пусці́цца ў ско́кі;
◊
хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (ме́рку) (далёка хапі́ць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)