хвати́тьI
1. (схватить)
хвати́ть за рука́в хапі́ць за рука́ў;
2. (испытать)
хвати́ть го́ря, стра́ху набра́цца го́ра, стра́ху;
3. (ударить)
хвати́ть кулако́м по столу́ сту́кнуць (уда́рыць) кулако́м па стале́;
хвати́ть об пол бра́знуць (ля́снуць) аб падло́гу;
4. (поразить) хапі́ць; (повредить) пабі́ць; (прихватить) прыхапі́ць;
его́ хвати́л уда́р яго́ спаралізава́ла, яго́ хапі́ў уда́р;
моро́зом хвати́ло посе́вы маро́зам пабі́ла (прыхапі́ла) пасе́вы;
5. (выпить)
хвати́ть рю́мку хапі́ць (ця́пнуць) ча́рку;
6. (сделать что-л.)
хвати́ть плясову́ю пусці́цца ў ско́кі;
◊
хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (ме́рку) (далёка хапі́ць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)