хапі́ць
1. хвати́ть, схвати́ть, ухвати́ть;
2. (внезапно поразить) хвати́ть;
3. (быть достаточным) хвати́ть;
4. (о неприятностях) хвати́ть, доста́ться;
5.
◊ х. це́раз край — хвати́ть че́рез край;
хапі́ла па го́рла — сыт по го́рло;
х. лі́шняга — хлебну́ть ли́шнего;
х. шы́лам па́такі — ухвати́ть ши́лом па́токи;
хапі́ла сумле́ння — хвати́ло со́вести;
хапі́ў з дзе́жкі, што не ба́чыць сце́жкі —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)