памы́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
памы́люся |
памы́лімся |
| 2-я ас. |
памы́лішся |
памы́ліцеся |
| 3-я ас. |
памы́ліцца |
памы́ляцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
памы́ліўся |
памы́ліліся |
| ж. |
памы́лілася |
| н. |
памы́лілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
памы́лься |
памы́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
памы́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
Абл. Рабіць памылкі, памыляцца. Дзеці мардаваліся, мыляліся, некаторыя плакалі, пішучы гэтае слова. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памылі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
памылю́ся |
памы́лімся |
| 2-я ас. |
памы́лішся |
памы́ліцеся |
| 3-я ас. |
памы́ліцца |
памы́ляцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
памылі́ўся |
памылі́ліся |
| ж. |
памылі́лася |
| н. |
памылі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
памылі́ся |
памылі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
памылі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
обознава́ться несов., разг. абазнава́цца, памыля́цца; см. обозна́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
греши́ть в разн. знач. грашы́ць; (ошибаться — ещё) памыля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Перахі́біць ’памыліцца, даць маху, схібіць’ (Шат.). Да пера- (гл.) і хібіць ’дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі’, семантычна найбольш набліжанага да зах.-слав. арэалу, параўн. польск. chybić ’памыляцца’, чэш. chybili ’рабіць памылку’, славац. chybil’ ’тс’, памыляцца’ (Мартынаў, Слав. акком., 143–144).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мы́ленне ’частыя памылкі’ (Гарэц.). З польск. mylenie, якое ад mylić (się) ’памыляцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прома́хиваться несов.
1. прама́хвацца;
2. перен., разг. дава́ць ма́ху, прама́хвацца; (ошибаться) памыля́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мішу́ліцца ’памыляцца, ашуквацца’ (Бяльк.), усх. мішэніцца ’тс’ (КЭС). Да абмішу́ліць (гл.). Параўн. таксама рус. мшел (гл. Фасмер, 3, 22).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Блудзі́ць. Рус. блуди́ть, укр. блуди́ти, польск. błądzić ’блукаць, блудзіць; грашыць, памыляцца’, чэш. blouditi, ст.-слав. блѫдити, балг. блъдя́, серб.-харв. блу́дити і г. д. Прасл. blǫditi (ітэратыўная форма да blęsti blędǫ ’памыляцца’: ст.-слав. блѧсти блѧдѫ, ст.-рус. блясти бляду і г. д. І.‑е. *bhlendh‑: *bhlondh‑ ’цямнець; вечарэць; змяркацца; бянтэжыць, памыляцца’. Параўн. літ. blandùs ’хмуры’, blañdas ’хмурасць; пацямненне розуму’; blandýtis ’хмурыцца; блукаць’, гоц. blandan ’перашкаджаць, мяшаць’, ст.-в.-ням. blentan ’асляпляць’ і г. д. Слаўскі, 1, 36; Траўтман, 34; Буга, РФВ, 70, 100; Бернекер, 61; Махэк₂, 56–57; Фасмер, 1, 177. Параўн. яшчэ блудзя́га ’хітрун; уцякач’, блу́дны ’бадзяжны (пра скаціну)’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)