падчэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. падчапіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подде́ть​I сов.

1. падчапі́ць; (подковырнуть) падкалупі́ць;

подде́ть ви́лами се́но падчапі́ць ві́ламі се́на;

2. перен. падкало́ць, падкалупну́ць;

подде́ть вы́думщика падкало́ць (падкалупну́ць) вы́думшчыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчарэ́паць

‘адчэрпаць, захапіць, падчапіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчарэ́паю адчарэ́паем
2-я ас. адчарэ́паеш адчарэ́паеце
3-я ас. адчарэ́пае адчарэ́паюць
Прошлы час
м. адчарэ́паў адчарэ́палі
ж. адчарэ́пала
н. адчарэ́пала
Загадны лад
2-я ас. адчарэ́пай адчарэ́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчарэ́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчарэ́пнуць

‘адчэрпаць, захапіць, падчапіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчарэ́пну адчарэ́пнем
2-я ас. адчарэ́пнеш адчарэ́пнеце
3-я ас. адчарэ́пне адчарэ́пнуць
Прошлы час
м. адчарэ́пнуў адчарэ́пнулі
ж. адчарэ́пнула
н. адчарэ́пнула
Загадны лад
2-я ас. адчарэ́пні адчарэ́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчарэ́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкаве́ліць

‘падчапіць, падкалупаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падкаве́лю падкаве́лім
2-я ас. падкаве́ліш падкаве́ліце
3-я ас. падкаве́ліць падкаве́ляць
Прошлы час
м. падкаве́ліў падкаве́лілі
ж. падкаве́ліла
н. падкаве́ліла
Загадны лад
2-я ас. падкаве́ль падкаве́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час падкаве́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падчэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падчэпліваць — падчапіць (у 1, 2 знач.) і падчэплівацца — падчапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. што. Калупнуўшы, падчапіць, прыпадняць спаднізу.

П. сухі пянёк.

2. каго (што). Тое, што і падкалоць¹ (у 2 знач.).

П. з’едлівай заўвагай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.

Калупнуўшы чым‑н., падчапіць, аддзяліць. Закалупнуць нажом масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчэ́плены

1. в разн. знач. подце́пленный;

2. подде́тый;

1, 2 см. падчапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)