нуль-індыка́тар м., спец. нуль-индика́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нуль-паказа́льнік м., спец. нуль-указа́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ноль нуль, род. нуля́ м.;
абсолю́тный ноль физ. абсалю́тны нуль;
свести́ до ноля́ зве́сці да нуля́;
ноль внима́ния нуль ува́гі;
ноль без па́лочки нуль без па́лачкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
унічыю́, прысл.
Без выйгрышу і пройгрышу. Шахматная партыя скончылася ўнічыю. □ Гаспадары свае вароты адстаялі. Быў скончан першы тайм унічыю. Нуль-нуль. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсалю́тны, -ая, -ае.
1. Безумоўны, неабмежаваны, узяты па-за ўсякім параўнаннем.
Абсалютныя і адносныя паказчыкі.
А. чэмпіён (спартсмен-пераможац у мнагабор’і).
2. Поўны, канчатковы.
А. спакой.
Абсалютная большасць (пераважная большасць). Абсалютная манархія (самадзяржаўе). А. слых (слых, які дакладна вызначае вышыню любога тону). Абсалютна (прысл.) правільна.
○
Абсалютны нуль — самая нізкая тэмпература (-273,15 °С).
◊
Абсалютны нуль — пра нікчэмнага, зусім бескарыснага ў якой-н. справе чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дада́тны, -ая, -ае.
1. Які мае патрэбныя ўласцівасці, якасці, заслугоўвае адабрэння.
Д. бок падзей.
Дадатная з’ява.
2. Які выражае адабрэнне; станоўчы.
Дадатная ацэнка.
3. У матэматыцы: большы за нуль.
Д. лік.
Дадатная велічыня.
4. Від электрычнага зараду, носьбітамі якога з’яўляюцца пазітрон, пратон і інш. (спец.).
Д. электрычны зарад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абсалю́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Безумоўны, неабмежаваны, узяты па-за ўсякім параўнаннем, безадносна да чаго‑н., пераважна. Абсалютныя і адносныя паказчыкі. Абсалютная большасць.
2. Поўны, канчатковы. Абсалютная праўда. □ Гунава прыслаў запіску, што Сімон можа выехаць у Сагвасаліо.., гарантуючы абсалютную цэласць ягонай асобы. Самуйлёнак.
•••
Абсалютная велічыня гл. велічыня.
Абсалютная ісціна гл. ісціна.
Абсалютная манархія гл. манархія.
Абсалютная рэнта гл. рэнта.
Абсалютная тэмпература гл. тэмпература.
Абсалютны нуль гл. нуль.
Абсалютны слых гл. слых.
Абсалютны чэмпіён гл. чэмпіён.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сканцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.
1. Сабраць, згрупаваць у адным якім‑н. месцы. Сканцэнтраваць на малацільных таках пажарную тэхніку. □ [Бярозін:] — Загадваю сканцэнтраваць сілы вашых брыгад у раёне навасёлкаўскай грэблі і сёння ў дваццаць чатыры нуль-нуль распачаць прарыў у кірунку Навасёлак. Шчарбатаў. // Скіраваць у адно месца (пра ўдар, націск і пад.). У дваццатых чыслах красавіка, раніцою на світанні, гулка загрукацелі чырвоныя батарэя, сканцэнтраваўшы агонь на польскіх пазіцыях. Колас. // Увасобіць, змясціць у сабе. Напластоўваючы вобразы, каб сканцэнтраваць сутнасць рэальных фактаў жыцця Антанюка, .. пісьменнік ідзе дарогай, што вядзе да эстэтычнага ідэалу. «Полымя».
2. перан. Скіраваць на што‑н. (увагу, думку і пад.). Усю ўвагу [Ваня] сканцэнтраваў на прылізаным чалавеку, што сядзеў каля акна. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсалю́тны абсолю́тный; (полный — ещё) соверше́нный, полне́йший;
а. спако́й — абсолю́тный (полне́йший) поко́й;
~нае падабе́нства — абсолю́тное (соверше́нное) схо́дство;
○ ~ная велічыня́ — абсолю́тная величина́;
~ная і́сціна — абсолю́тная и́стина;
~ная мана́рхія — абсолю́тная мона́рхия;
~ная тэмперату́ра — абсолю́тная температу́ра;
а. нуль — абсолю́тный нуль;
а. слых — абсолю́тный слух;
а. чэмпіён — абсолю́тный чемпио́н;
~ная рэ́нта — абсолю́тная ре́нта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абсолю́тный абсалю́тны; (совершенный, полный) по́ўны; (окончательный) канчатко́вы;
абсолю́тная величина́ мат. абсалю́тная велічыня́;
абсолю́тная и́стина филос. абсалю́тная і́сціна;
абсолю́тная мона́рхия полит. абсалю́тная мана́рхія;
абсолю́тная приба́вочная сто́имость эк. абсалю́тная прыба́вачная ва́ртасць;
абсолю́тная тишина́ абсалю́тная (по́ўная) цішыня́;
абсолю́тное большинство́ абсалю́тная бо́льшасць;
абсолю́тный нуль физ. абсалю́тны нуль;
абсолю́тный слух муз. абсалю́тны слых;
абсолю́тный чемпио́н спорт. абсалю́тны чэмпіён.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)